काठमाडौं-२४
आजको दिन नेपालको राजनीतिक इतिहासमा ठूलो मोडको दिन बनेको छ। जेन-जेड आन्दोलनका युवाहरूले आफ्नो आवाज, आक्रोश र सपनालाई अन्ततः निर्णायक रुप दिन सफल भएका छन्। लामो समयदेखि सरकार र राजनीतिक दलहरूको उदासीनता, भ्रष्टाचार र असफलताले निराश बनेका युवाहरू आज सडकबाट सिंहदरबारसम्म पुगेका छन् । उनीहरूले संसद भवन कब्जा गर्दै, पुरानो संरचना चिरफार गरेर नयाँ युग सुरु गर्ने उद्घोष गरेका छन् ।
यस घटनाक्रमसँगै १०० जना भन्दा बढी सांसदहरूले पनि ऐतिहासिक कदम चालेका छन्। उनीहरूले सांसद पदबाट सामूहिक राजीनामा दिँदै आन्दोलनकारी युवाहरूसँगै उभिन निर्णय गरेका छन्। यसले आन्दोलनलाई थप औचित्य र बल दिएको छ ।
प्रधानमन्त्री ले समेत ठूलो दबाबपछि पदबाट राजीनामा दिएका छन्। यद्यपि उहाँ देशमै हुनुहुन्छ र हाल सुरक्षा निकायहरूको विशेष निगरानी तथा सुरक्षा कवचभित्र राखिएका छन्। यसले स्पष्ट देखाउँछ राजनीतिक संरचना भत्किएको छ र सत्ता शून्यता निम्तिएको छ ।
सुरक्षा निकायहरूले राष्ट्रभरका जनतालाई संयमित हुन आग्रह गरेका छन्। उनीहरूले अपील गर्दै भनेका छन्—देशको हितका लागि हिंसा होइन, वार्ता र सहमति नै समाधान हो। तर सडकमा नारा घन्काइरहेका युवाहरू अझै पनि पुरानो प्रणाली पूर्ण रूपमा ध्वस्त पार्न कटिबद्ध देखिन्छन् ।
देशभरका शहर–बजारमा मानिसहरूको भेला, उत्साह, क्रोध र आशाको मिश्रण देखिएको छ । कतै मानिसहरू विजय उत्सव मनाइरहेका छन्, कतै अनिश्चितताको डरले भविष्यप्रति चिन्ता व्यक्त भइरहेको छ। यो आन्दोलनले जनतालाई एउटा ठूलो प्रश्नको सामु उभ्याएको छ—अब के हुन्छ ?
आगामी दिनमा कसले देशलाई नेतृत्व गर्ने? कुन नयाँ पुस्ता वा नेतृत्व उदाउने? र, यो आन्दोलनले ल्याएको शक्ति परिवर्तनले नेपाललाई स्थिरता, सुशासन र आशाको बाटोतर्फ लैजानेछ, वा फेरि अर्को अराजकता र अनिश्चित यात्रामा धकेल्नेछ?
नेपाल अब एउटा ऐतिहासिक मोडमा छ। युवाहरूले लेख्न थालेको यो नयाँ अध्याय देशको भविष्यको दिशा निर्धारण गर्नेछ। तर यो अध्याय आशाको, विकासको र न्यायको हुनेछ कि अराजकता, विभाजन र निराशाको, त्यो हेर्न बाँकी छ।
